Yaz İzlenimleri Üzerine Kış NotlarıFyodor Dostoyevski 19. yüzyılın Fransız burjuvalarına baktığında soyluluğun ve kibarlığın altında gizlenen adi bir çıkarcılık görmüştü.”
Saul Bellow
Herkes kör kütük sarhoş olmak, her şeyi unutmak için birbiriyle yarışıyor...
Her şey gerektiği gibidir...
İnsanların ruhunda bir toplumun inşaası için gerekli olan ilkerler yoktur. İnatçı, bağnaz hatta modası geçmiş savaş sürüyordur.
Bizim olan şeyleri daha değersiz görüyoruz.
Hatta sevmiyoruz...
Yokum ben. Yeryüzünde yokum. Lütfen beni görmeden geçip gidin yanımdan. Fark etmeyin beni. Görseniz bile görmezden gelin ne olur... Başınızı çevirip geçin!
Kendine böylesine değer veren bir insanda kardeşlik duygusunun bulunmaması elbette doğaldır. Neden mi? Çünkü kardeşlikte , gerçek kardeşlikte ayrı bir kişilik yoktur. Ben yoktur.
Ah, hayır, hayır! Başkalarını suçlamak bana mı kalmış? Bilirim haddimi ben
Birleştiğimiz zaman güçlü oluruz ancak. Gerekliysem size, bütün varlığımla, her şeyimle alın beni.
İnsan diye geçirdim içimden, ' 'doğanın kralı, ufacık karaciğere bu kadar mı bağımlı? Ne rezillik?
Öylesine bir hüzün var ki yüzlerinde...Zavallılar! O ne mutsuzluktur öyle! O ne telaştır!
Ne kötü şey şu işsiz güçsüzlük... Neler geliyor insanın aklına!